Ochrona drewna konstrukcyjnego to zbiór działań mających na celu zabezpieczenie elementów drewnianych przed czynnikami biologicznymi (grzyby, pleśń, owady), fizycznymi (wilgoć, ogień) oraz mechanicznymi (uszkodzenia podczas transportu i montażu).
Odpowiednia ochrona drewna ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji i bezpieczeństwa budynku. W budownictwie szkieletowym stosuje się przede wszystkim drewno suszone komorowo i strugane czterostronnie. Ogranicza to jego wilgotność i zmniejsza podatność na korozję biologiczną. Dodatkowo drewno może być impregnowane środkami chemicznymi – ciśnieniowo lub powierzchniowo – w celu zwiększenia odporności na czynniki zewnętrzne.
Ochrona drewna konstrukcyjnego obejmuje także prawidłowe magazynowanie i montaż. Drewno nie może być narażone na długotrwałe zawilgocenie ani kontakt z gruntem. W niektórych przypadkach stosuje się również zabezpieczenia ogniochronne, np. impregnaty spowalniające zapłon lub specjalne płyty w zabudowie wewnętrznej.
